Een partijvoorzitter is de hoeder is van onze idealen. Die zijn het kompas waarop wij varen, met ons vizier gericht op een eerlijke, sociale en duurzame toekomst. Die toekomst waarmaken, dat is waar het ons om draait. Morgen liggen er tijdens de ledenraad twee belangrijke vraagstukken voor. Willen we de onderhandelingen starten over een mogelijke deelname aan nog een kabinet Rutte? En hoe geven we de samenwerking met GroenLinks verder vorm?
Ik maak mij zorgen om de vanzelfsprekendheid van het regeren met de VVD. We hebben de afgelopen jaren gezien dat de opvattingen over verantwoordelijkheid binnen die partij, het vertrouwen in politiek en overheid ernstig hebben geschaad. En hun ideeën over de toekomst staan vaak haaks op die van ons. Met wat linkse doekjes voor het bloeden in een akkoord dat mijlenver van ons afstaat neem ik geen genoegen. Daarvoor heb ik niet samen met onze duizenden leden het meest linkse verkiezingsprogramma ooit afgeleverd. Dat leden nu niet over de informatie beschikken om zorgvuldig een afweging te maken maar het slechts moeten doen met gelekte stukken stemt nog treuriger. Wat mij betreft sluiten we onderhandelen niet per definitie uit maar waarborgen we dat leden op verschillende momenten in het proces inspraak hebben.
Over linkse samenwerking vind ik dat we die juist in de volle breedte moeten zoeken. Want ik voel me thuis bij GroenLinks in de aanpak van de klimaatcrisis, maar ook bij de Partij voor de Dieren als het gaat om natuur, en natuurlijk bij de SP in de strijd voor de publieke sector en hogere lonen, en bij BIJ1 in het aanpakken van racisme en discriminatie. Nu lijkt er blind te worden gestaard op een fusie met GroenLinks. Ik vind dit dan ook niet het juiste moment om daar een beslissing over te nemen, zeker niet als hoepel om doorheen te springen tijdens de formatie. Daar moet een zorgvuldig proces aan voorafgaan, dat zich eerst richt op verdergaande samenwerking met álle linkse partijen. Waarbij fusie nooit een taboe mag zijn, maar ook niet het enige punt op de agenda. Pas dan kan er een zorgvuldige afweging plaatsvinden op basis van de inhoud.
Maar de partij is van de leden, niet van de voorzitter. Want uiteindelijk beslissen de leden over dit soort belangrijke zaken. De voorzitter is de bewaker van zorgvuldige procedures. Deze bieden houvast zodat de leden kunnen meepraten, meetellen en meedoen. En daar ontbreekt het aan in onze partij. Als voorzitter van de verkiezingsprogrammacommissie heb ik gezien wat voor kracht er in onze vereniging schuilt als we leden de ruimte geven.
Het is de hoogste tijd voor een open dialoog met de leden. Dat moet veel vaker plaatsvinden. Een permanente verkiezingsprogrammacommissie die door het land rondtrekt, moet daar een eerste stap in zijn. Want onze gezamenlijke agenda is niet alleen van de fractie in Den Haag. Maar van de partij. En de partij zijn alle leden.
Daarom daag ik al onze leden uit met de vraag: hoe kunnen we onze idealen het beste bereiken? Dat is waar het om draait. Ons verkiezingsprogramma is er beter op geworden omdat de leden eraan bij hebben gedragen. Juist daarom mag het geluid van de leden niet overstemd worden door het Haagse. En dat is waar de partijvoorzitter een dienende rol in moet vervullen